ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΟΞΑ
Οι Τόμσον ήταν ένα ιδεώδης ζευγάρι. Ποτέ δεν είχαν ένα καβγά, ποτέ δεν είχαν πει μια κακή κουβέντα ο ένας για τον άλλον
─Πώς τα καταφέρνετε έτσι καλά; ρώτησαν μια μέρα τον κ. Τόμσον.
─Πολύ απλή τακτοποίηση, απάντησε εκείνος. Όλο το πρωινό η γυναίκα μου κάνει εκείνη ό,τι θέλει και το απόγευμα κάνω εγώ ό,τι θέλει εκείνη.
Μια νεόπλουτη κυρία επισκέπτεται την έκθεση ζωγραφικής ενός μεγάλου καλλιτέχνη και όπως συνήθως, για να δείξει πως είναι μορφωμένη, εκφέρει δυνατά τη γνώμη της. Τέλος την προσοχή της τραβά ιδιαιτέρως ένα έργο του ζωγράφου που παριστάνει κάποιον αλήτη με σχισμένα ρούχα.
─Τρομερό! φωνάζει η νεόπλουτη. Εδώ δεν έχει ρούχα να φορέσει αυτός ο αλήτης, πληρώνει για να του κάνουν το πορτρέτο του!
Γράφει κάπου ο Μπέρναν Σο:«Υπάρχουν τριών ειδών άτομα, από τα οποία δεν μπορεί ν’ απαιτήσει κανείς να έχουν κρίση:Ένας άνδρας που αγαπάει, μια γυναίκα που αγαπάει και μια γυναίκα που δεν αγαπάει!».
Η δασκάλα:
─Για πες μου, Μπόμπο, είναι δυνατό 3×9=37;
Ο Μπόμπος:
─Μάλιστα, κυρία˙ όταν κάνει πολλαπλασιασμό ο μπακάλης της γειτονιάς μου.
─Άκου, Γιαννάκη, δεν πας καθόλου καλά στα μαθήματά σου. Θέλεις να κάνουμε μια συμφωνία; Κάθε φορά που θα γυρίζεις σπίτι με καλό βαθμό, θα σου δίνω ένα κατοστάρικο. Σύμφωνοι;
─Μάλιστα, μπαμπά. Την άλλη μέρα ο Γιαννάκης στη δασκάλα:
─Θα σας ενδιέφερε να κερδίζετε 100 ευρώ την ημέρα;
─Πότε πρόκειται να μου πληρώσετε τα καθυστερούμενα ενοίκια; Ρωτάει η νοικοκυρά τον νεαρό συγγραφέα, στον οποίο έχει νοικιάσει ένα δωμάτιο.
─Μόλις λάβω το τσεκ που θα στείλει ο εκδότης μου, μόλις δεχθεί το μυθιστόρημα που πρόκειται να αρχίσω, μόλις μου έρθει η έμπνευση.
Ένας κύριος μύωπας, επισκέφτηκε μια έκθεση ζωγραφικής και θαύμαζε τα έργα που ήταν εκεί. Μα στάθηκε μπροστά σε ένα και είπε: «Αυτός εδώ είναι απαίσιος, καθόλου καλός». Και που να’ ξερε ο καημένος, ότι είχε σταθεί μπροστά σ’ έναν καθρέφτη!!!
