ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, “ΜΑΓΕΥΕΙ” ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

ΆΡΘΡΟ ΓΝΩΜΗΣΦΩΤΕΙΝΗ ΔΟΞΑ

Πλήθος κόσμου παρευρίσκεται καθημερινά, τις ημέρες των εορτών στην Θεσσαλονίκη, προκειμένου να δει από κοντά όλα τα δρώμενα που εκτυλίσσονται στους δρόμους, να επικοινωνήσει με τους γύρω του, να περπατήσει ανέμελα, μακριά από τις δυσκολίες της καθημερινότητας, αλλά και να αγοράσει δωράκια για τα αγαπημένα του πρόσωπα, από τους μικροπωλητές που κατακλύζουν τους -εορταστικά στολισμένους-πεζόδρομους της πόλης.

Μουσικές μπάντες που παίζουν εύθυμα-χριστουγεννιάτικα τραγούδια, χορωδίες παιδιών που τραγουδούν εορταστικές μελωδίες, τραγουδιστές που ερμηνεύουν τραγούδια με μια κιθάρα στο χέρι, ζογκλέρ και ταχυδακτυλουργοί, μικροπωλητές που πωλούν από επίκαιρα-εορταστικά δωράκια, μέχρι ότι επιθυμήσει ο ανθρώπινος νους, όλα αυτά συνθέτουν το σκηνικό μιας πλούσιας εορταστικής εικονογραφίας, που δεν θέλεις να σβήσεις από την μνήμη σου ποτέ.

Λαμπιόνια, χριστουγεννιάτικα στολίδια, μοναδικά στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα, σε κάθε γωνιά του δρόμου, σε κάθε εμπορικό κατάστημα. Ο Άγιος Βασίλης που προσφέρει δώρα στα μικρά παιδάκια και… οι λαχειοπώλες απ’ την άλλη, να πουλήσουν τους λαχνούς τους σε κάθε περαστικό. Πολύχρωμα μπαλόνια και…. παραδίπλα ο άστεγος, ο διπλανός μας που έχει την ανάγκη μας, ζητώντας ένα κομμάτι ψωμί.

Σίγουρα είμαστε αυτοί που θα ενδιαφερθούμε για εκείνον, ή θα «ξεχαστούμε» στις ευτυχισμένες ώρες των εορτών- και θα τον αποφύγουμε;

Σίγουρα όταν τελειώσουν «Όλα Αυτά», τι θα μείνει; Οι ευτυχισμένες μόνο ώρες που ζήσαμε, περπατώντας τις εορταστικές ημέρες, χαρούμενοι και ευτυχισμένοι ή θα σκεφτούμε και λίγο-έστω και στην άκρη του μυαλού μας-αυτόν που μας είχε όντως ανάγκη και αδιαφορήσαμε. Δεν του απλώσαμε ένα χέρι βοηθείας, δεν ενδιαφερθήκαμε γι’ αυτόν. Τον αφήσαμε να ζει μέσα στο δικό του χάος και τις δυσκολίες που τον κυριεύουν.

Σίγουρα όμως απ’ την άλλη, δεν μπορεί όλοι μας να είμαστε έτσι. Ίσως να είμαστε -κάποια μερίδα ανθρώπων-έστω και λίγοι, Αυτοί που θα νοιαστούμε για τον άλλον. Θα τον κοιτάξουμε στα μάτια και θα καταλάβουμε, ότι έχει την ανάγκη μας. Ότι χρειάζεται ένα χέρι βοηθείας.

Γιατί Είμαστε Άνθρωποι και συμπάσχουμε τον Άλλον, προσφέροντάς του την βοήθειά μας, οποιαδήποτε ώρα και στιγμή την χρειαστεί.

Γιατί είμαστε ένας λαός φιλόξενος και δεν θα αγαπήσουμε ποτέ τον ρατσισμό.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο