Άρθρο Γνώμης & Ρεπορτάζ
Από την Φωτεινή Δόξα
Νοέμβριος του 1973, ημερομηνία σταθμός για το Πολυτεχνείο, αλλά και για ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Μια λαϊκή εξέγερση ενάντια στο καθεστώς, της «Χούντας των Συνταγματαρχών». Μια εξέγερση, που είχε ως κύριο στόχο την διεξαγωγή ελεύθερων φοιτητικών εκλογών και την κατάργηση του νόμου στράτευσης φοιτητών, με απώτερο στόχο τελικά, την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ
Πηγή Photo: wikipedia
Μια εξέγερση που έλαβε χώρα την 14η Νοεμβρίου, μέσω της κατάληψης -του Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην Αθήνα- από φοιτητές, την “μετατροπή” της- στην πορεία- σε αντιχουντική εξέγερση, αλλά και την κατάληξή της σε μια “ανελέητη” αιματοχυσία, το πρωί της 17ης Νοεμβρίου.
Αιματοχυσία….ύστερα από “εισβολή” αρμάτων μάχης-με πρωταγωνιστές, τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας Γεώργιο Παπαδόπουλο,-χαρακτηριζόμενο Πραξικοπηματία ή δικτάτορα, αλλά και την συμμετοχή του Σπύρου Μαρκεζίνη(διαδόχου του Παπαδόπουλου)-, στον χώρο του Πολυτεχνείου. Μια “χούντα” που επέβαλε την άμεση επαναφορά στρατιωτικού νόμου, όπου -μέχρι πρότινος- ήταν απαγορευτική για κάθε είδους συγκεντρώσεις, αλλά και για οιανδήποτε κυκλοφορία στις δύο μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ο απώτερος στόχος… να “επιβληθεί με οποιανδήποτε τρόπο”.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ….ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Τα γεγονότα ξεκίνησαν στις 21 Απριλίου του 1967, με μια Ελλάδα να βρίσκεται “υποχείρια” σε ένα καθεστώς διακυβέρνησης του στρατού και με μ’ ένα καθεστώς, να καταργεί τις ατομικές ελευθερίες και να διαλύει πολιτικά κόμματα, φυλακίζοντας και βασανίζοντας πολιτικούς, αλλά και απλούς πολίτες. Το 1973, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αποφασίζει να φιλελευθεροποίησει το καθεστώς αυτό, παίρνοντας την “πρωτοβουλία” να αποφυλακίζει τους πολιτικούς κρατουμένους, την μερική άρση της λογοκρισίας και πολλές υποσχέσεις… για νέο σύνταγμα και τις εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου του 1974, με την απόλυτη πεποίθηση, ότι θα επιστραφεί η πολιτική διακυβέρνηση.
Ένα χουντικό καθεστώς, που αναμίχθηκε στον φοιτητικό συνδικαλισμό και από το 1967 απαγόρευε τις φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια, στρατολογούσε υποχρεωτικά τους φοιτητές και επέβαλε μη εκλεγμένους ηγέτες των φοιτητικών συλλόγων, στην Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας. Στελέχη της αντιπολίτευσης, ενάντια στο χουντικό καθεστώς, ξεκινούν την πολιτική τους δράση.
Το 1973 οι πρώτες, μαζικές, δημόσιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας από φοιτητές, κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Αποχή από τα μαθήματα, συνεχείς διαδηλώσεις ενάντια στο καθεστώς και αυτοπυρπολισμοί φοιτητών. Η χούντα “παρεμβαίνει”-καταπατώντας το πανεπιστημιακό άσυλο-,στέλνοντας τα αστυνομικά της όργανα, για την σύλληψη φοιτητών. Ακολουθούν αγριότητες, βιαιοπραγίες και στρατολόγηση με το ζόρι. Οι φοιτητές, αυτοαποκαλούμενοι ως “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”, «οχυρώνονται» μέσα στο κτίριο της σχολής και ξεκινούν την λειτουργία ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού. Μια φράση “ηχεί” στα αφτιά μας, μέχρι και σήμερα: “Εδώ Πολυτεχνείο!” Όσο οι διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια και οι εκδηλώσεις φοιτητικών οργανώσεων, ενάντια στο χουντικό καθεστώς κάνουν πιο έντονη την δράση τους, τόσο το χουντικό καθεστώς “επιβάλλεται” αυτή την φορά, δείχνοντας ακόμη περισσότερο το «σκληρό της πρόσωπο». Ισχυρή επέμβαση της αστυνομίας, στήσιμο οδοφραγμάτων, οδομαχίες, πυροβολισμοί, επέμβαση αρμάτων μάχης, συλλήψεις, αίμα, τραυματίες και νεκροί.
Ένας φοιτητικός αγώνας ενάντια στην δικτατορία, που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ένας φοιτητικός αγώνας, που διψά για την ελευθερία και αμύνεται με κάθε κόστος της. Η “επανάσταση”-ή το δικαίωμα αλλιώς των φοιτητών για ανεξαρτησία -κατά της χούντας, σημάδεψε την ιστορία του ελληνικού λαού.
Πηγή Πληροφοριών: wikipedia
